A primeira vez que oín falar do club de lectura, eu non estaba segura de se quería ou non asistir. A min gústame moito ler, pero como nunca formara parte dun, non estaba convencida.
Un dia, as miñas amigas viñeron xunto miña cuns libros nas mans e dixéronme que foran ao Club de Lectura e que ao parecer lles gustou moito participar nel. Contáronme como funcionaba, e despois duns dias pasei a formar parte del.
O bo de formar parte do Club é poder ler novos libros, estar cos meus amigos e compañeiros, e comer larpeiradas. O malo é que me apuntei demasiado tarde e según os meus compañeiros perdinme un dos mellores libros que se leron "O Achado Do Castro".
Os libros que lin gustaronme case todos moito. "Prohibido Ler a Lewis Caroll" contaba a historia dunha nena moi torpe que se foi traballar a unha casa de locos onde unha rapaza imaxina que é a protagonista de " Alicia En El País De Las Maravillas". Gustoume moito porque parceume unha historia moi orixinal.
"Escarlatina" contaba a historia dun neno que por regalo de aniversario recibe unha cociñeira defunta para aprender a cociñar. Non me gustou moito, pareceume moi infantil.
"Corazón de Tinta" por agora non o rematei, pero paréceme un libro moi interesante que conta a historia de un home que, todo o que le en voz alta convértese en realidade e ten que atopar un libro chamado "Corazon de Tinta" para rescatar xunto a súa filla a súa muller dun libro no que el mesmo meteu sen querer.
Penso que tardei demasiado en darme conta do que significa a lectura. Non moita xente cun libro é capaz de transportarse a un mundo novo, vivir aventuras noutras vidas, ou incluso escaparme da realidade con tan só un libro.
Gústame moito ler... ao mellor por escapar da miña rutina ou incluso por aprender cousas que seguramente doutro modo xamais ía aprender. Gústame ler por... innumerables razóns, igual que a todo o mundo, lástima que a xente tarda tanto en darse conta.
Ana Cristina Caramés
