E SE LLE CAMBIAMOS O FINAL ?

Cando os Megatoxos e os xemelgos volven do pasado, aparecen en medio dunha avalancha, pero sans e salvos. Ninfa alégrase tanto de que Faísca siga vivo que o abraza agarimosamente, o mesmo pasa con Lúa e Ezbel, con Exeria e Ruxe (aínda que este último estaba un pouco desorientado). Cando se encamiñan cara onde estaban o profesor Burela e a profesora Larafuzas, Ninfa e Faísca retrásanse un pouco e comezar a susurrar:
- Alégrome tanto de que esteamos ben, pensei que morría naquel cacharro. ..
- Non pasa nada - contesta Faísca-  o máis complexo foi decidirme  a disparar a máquina sabendo que había vidas dentro. Pero, ao fin e ao cabo, é o que ti farías.
Dito isto último, colléronse das mans  e achegaronse onde os demais agardaban ansiosos volver ao hotel. Pero na mente de Ninfa había moitas preguntas sen resposta.

Cynthi Rodríguez Sagra