Fin de etapa II

“Há um tempo em que é preciso abandonar as roupas usadas, que já tem a forma do nosso corpo, e esquecer os nossos caminhos, que nos levam sempre aos mesmos lugares. É o tempo da travessia: e, se não ousarmos fazê-la, teremos ficado, para sempre, à margem de nós mesmos”

Remata unha etapa para nós pero empezará outra coa axuda do entusiasmo recibido e contaxiado polo noso coordinador. Hai resplandores que non poden cesar. Moitísimas grazas por levarnos da man todo este tempo; continuaremos a aventura seguindo as pegadas do camiño...

E MÁIS

Vídeo resume da VII Xornada dos Clubs de Lectura

FIN DE ETAPA

Outro curso, outras experiencias que vivimos individual e conxuntamente. Onte iniciamos unha nova paréntese (porque en outubro retomaremos o ritmo) nas lecturas do Club. Unha comida deu paso a algunhas reflexións sobre o que significou o presente ano e, sobre todo, que botamos en falta de cara ao próximo. O mundo do cómic é o grande ausente nas sesións de Elvilendo. O próximo curso non pode faltar. Con esta idea seguiremos a ler pola nosa conta durante o verán porque é algo que precisamos e ninguén nolo vai prohibir.
A persoa que gozou inmensamente coordinando este club desde o seu nacemento seguirá observando con moita morriña a súa marcha desde o exterior.
Que teñades un bo descanso e unhas lecturas estivais gratificantes.Grazas a todos/todas que me ilusionastes estes anos.
Lois Cambeiro

DE VIAXE POLO MUNDO

Este ano lemos a primeira parte da triloxía de Ámote Leo A, Destino xalundes. Conta a viaxe que inicia Leo ao rematar os estudos universitarios. Unha mañá de xaneiro toma o avión soa con destino ao sur. Para ela é unha viaxe especial pola oposición familiar e, sobre todo, porque era algo co que levaba tempo soñando xuntamente con outros compañeiros. Tras a frustración da marcha atrás deles, Leo disponse a enfrontarse ao que lle depare o destino. Durante seis meses vivirá unha serie de aventuras, coñecerá diversos personaxes e lugares que nunca imaxinara. Sempre perseguida por unha mensaxe "Ámote Leo A" que non sabe a quen atribuír. Para os lectores, é unha vivencia a través de cidades e países diferentes, pero tamén é o descubrimento de ver como as cousas poden saír mellor do que se agarda.

Candela Alonso García, 3ºA

REMATA A TRILOXÍA

MULLERES E HOMES LEMOS IGUAL?

Xosé Neira Vilas, gran escritor e pertinaz lector, opina sobre o hábito de lectura en homes e mulleres.

CON DÍAZ CASTRO NO "ÁGORA"

O Martes 20, ás 16.00, todos os clubs de lectura do instituto fumos ao Ágora para asistir a unha homenaxe dedicada a Xose María Díaz Castro. O acto empezou coa lectura de diversos poemas do autor por alumnado representante de varios institutos da cidade (Monelos, Urbano Lugrís, Agra de Orzán...). Estaba organizado polo instituto de Guitiriz -que leva o nome do autor dos versos- que nos sorprendeu cunhas actuacións musicais de moita xente. Pero o máis importante foi a proxección dunha película, Os camiños esquencidos, sobre a vida do autor. Ao remate fixemos varias preguntas aos autores e a algún actor.
A min gustoume moito e aos meus compañeiros tamén.

Aarón Lema, 3ºA

Tarde do martes no Ágora

O Martes 20 as 16.00 todos os clubs de lectura do instituo fumos ó Ágora a ver unha exposición dedicada a Xose María Díaz Castro, pero... ollo !!! Non foi unha exposición calquera senón  que lemos estrofas do poema "Penélope" e moitos outros que agora non me acordo o nome.

Despois vimos unha obra de teatro na que se explicaba a súa vida de forma moi breve  e, ao final, fixeron coloquio no que calquera podía facer unha pregunta e cha contestaban.

A min gustoume moito... a verdade e parece que ós do instituto tamén lles gustou, as actividades e máis estar con compañeiros e compañeiras de varios institutos como o Agra do Orzán 1, o Monelos, o Urbano Lugris, etc

Aarón Lema, 3ºA

VII Xornada dos Clubs de Lectura

VII Xornada dos Clubs de Lectura

UNHA GRATA EXPERIENCIA

Cada día síntome máis orgullosa de formar parte do alumnado do IES ELVIÑA. E, cando digo isto, é por unha razón de peso. O pasado xoves, 15 de Maio, contamos coa presenza dun escritor galego coñecido sobre todo pola súa novela "Os fillos do mar". El é Pedro Feijoo.

En primeiro lugar, mostrounos algunhas facetas da súa traxectoria que descoñecíamos. Ademais de adicarse á escritura, tamén foi membro dalgúns proxectos musicais galegos como Los Feliz e Lamatumbá. Pero iso deixou de ser importante para poder centrarse de cheo na literatura, xa que é un longo camiño debido ós prexuízos que existen contra a literatura galega.

Posteriormente, algúns alumnos (ademais de Elviña, había tamén lectores de Carballo e do Urbano Lugrís) fixéronlle varias preguntas dende a súa vida ata as súas obras, unha desas cuestións foi que para escribir tes que sentir algún tipo de paixón ou algo no que te vexas reflexado para poder transmitilo. 

Así que Pedro respondeu con claridade e dixo que, por exemplo, en Os fillos do mar quería deixar a constancia do peso da memoria da historia; a través do protagonista (Simón Varela)  rescatou a historia da cidade de Vigo e das súas construccións. 

Outra pregunta foi en quen se inspirara para escribir as súas novelas. Dixo que en varios autores importantes da historia da literatura galega, como Rosalía; pero, sobre todo, en Eduardo Mendoza e Suso del Toro. 

Ademáis, tamén nos contou que na súa primeira novela (Os fillos do mar) non quería escribila cunha trama que podía ubicarse en calquera parte da xeografía española, senón todo o contario: construír unha trama que só sucedese en Galicia, utilizando uns referentes galegos, para darlle unha aparencia de novela áxil, entretida, pero cunha historia e cuns referentes nosos. 

 Laura Sabugo, 1º bacharelato

 Aquí tedes o vídeo (grabado polo noso Carlos) que da fe da crónica.

Xosé M. Díaz Castro

Este fermoso poema é seu...

A VOLTAS CO ULISES

A semana pasada viñeron ao noso centro Lino Braxe e Ana Pontón. Eles escribiron unha comedia titulada Ulises, baseada nesta figura mitolóxica. Estivemos na biblioteca e explicaron o motivo polo que decidiron recrear este personaxe en forma de comedia: Consideran que pretendían facer un divertimento que servise para que o pasasen ben os lectores. Dixeron que eles gozaran moito durante a creación e animáronnos a representar a obra. Iso si, pensan que non a debemos coller ao pé da letra, senón adaptala ao noso xeito de ver as cousas. O importante é que o pasemos ben. En principio saímos con moito interese. Veremos agora se realmente levamos adiante o proxecto.
Non queremos rematar sen resaltar o grao de comicidade deles durante a exposición do tema. Con persoas así dá gusto participar na cultura. 

Natalia García Candal
Leticia Varela Cebeira

CÓMO SE FAI UN LIBRO

Birth of a Book from GLEN MILNER  

Velaquí un libro entretido e ben escrito por Ledicia Costas. Enganchoume ata o final, gustáronme  as personaxes e como estaban presentadas. Se tivese que elexir quedaríame con Mar, a mellor amiga da protagonista (Isla) e o seu punto de apoio, sempre valente e boa amiga.
Queda moi ben reflexada a actualidade, aínda que o asasinato final da historia sexa algo difícil de darse na vida real.
Eu cambiaría algunhas cousas, por exemplo, paréceme que a contorna  que rodea a Isla  é moi negativa en todos os aspectos: na escola, na rúa, na casa e na súa vida en xeral. Que todo sexa tan malo converte a historia nun relato un pouco triste e algo incómodo de ler .
Sara Gestal Valeiro 2º A

OS TEMPLARIOS DA LUZ

Aprezado Anxo Fariña: 

Escríbolle esta carta porque o seu libro gustoume moito. É moi interesante a mestura entre ficción e realidade. Por veces parecíame estar vendo  unha serie de debuxos animados na televisión. Eu recoméndollo a calquera porque podes botar a tarde lendo sen parar e divertíndote moito. Para rematar só me falta dicir que é o libro de ficción que máis me gustou en moito tempo e que estou disposto a seguir lendo as aventuras de Lúa, Ezbel, Ruxe e Ninfa e coñecer como utilizan os seus poderes.
Iago Nuñez Tizón 2º A

E SE LLE CAMBIAMOS O FINAL ?

Cando os Megatoxos e os xemelgos volven do pasado, aparecen en medio dunha avalancha, pero sans e salvos. Ninfa alégrase tanto de que Faísca siga vivo que o abraza agarimosamente, o mesmo pasa con Lúa e Ezbel, con Exeria e Ruxe (aínda que este último estaba un pouco desorientado). Cando se encamiñan cara onde estaban o profesor Burela e a profesora Larafuzas, Ninfa e Faísca retrásanse un pouco e comezar a susurrar:
- Alégrome tanto de que esteamos ben, pensei que morría naquel cacharro. ..
- Non pasa nada - contesta Faísca-  o máis complexo foi decidirme  a disparar a máquina sabendo que había vidas dentro. Pero, ao fin e ao cabo, é o que ti farías.
Dito isto último, colléronse das mans  e achegaronse onde os demais agardaban ansiosos volver ao hotel. Pero na mente de Ninfa había moitas preguntas sen resposta.

Cynthi Rodríguez Sagra

CAMBIANDO O FINAL DA HISTORIA

Coa axuda do poboado e de Gael, o diaño líquido evaporárase. Lúa e Faísca estaban esgotados polo esforzo tan grande que fixeran. Esa noite o xefe do poboada montara unha festa para agradecerlles aos "deuses" megatoxos a súa axuda e todo transcorría tranquilamente pola vila mentres se preparaba o festín, e os Megatoxos descansaban nunha casa que lles prepararan.
E daquela.... alguén entrou na cabana do xefe do poboado. Si, era o druída mestre que volvera e estaba curado. Non podía crer o que viu: o poboado sen portas que os protexeran, dado que no seu lugar só quedaban cinzas; nos arredores , fóra da muralla, todo mollado e cheo de pegadas e cráteres, debido á loita  con Drunxel... Ninguén se decatara da chegada do druída e, cando entrou na cabana do xefe, esixiulle explicacións para todo o que acababa de observar. Contoulle o xefe todo canto pasara e, despois de rifar con Gael polo esconxuros, falou cos supostos "deuses megatoxos" e unha vez todo aclarado, o druída uniuse á festa. Ao día seguinte os Megatoxos volveron ao presente.
Adrián Méndez Espasandín 2º A

PARABÉNS

A lúa da colleita, de Anxos Sumai e Raíz da fenda, «Premios Nacionales de la Crítica» na modalidade de lingua galega

ALÁ IMOS... A VOAR FÓRA DO NIÑO

Celebramos O día do libro saíndo ás redes sociais. 

Vísitanos en https://twitter.com/ELVILENDO .

estamos en contacto

un paseiño sobre arxilas, papiros .... códices...

Historia do libro 

from Susana Losada